شعرهای عاشقانه...

شعرها و مطالب عاشقونه

]

یك بار دختری حین صحبت با پسری كه عاشقش بود، ازش پرسید

چرا دوستم داری؟ واسه چی عاشقمی؟

دلیلشو نمیدونم ...اما واقعا"*دوست دارم

تو هیچ دلیلی رو نمی تونی عنوان كنی... پس چطور دوستم داری؟

چطور میتونی بگی عاشقمی؟


من جدا"دلیلشو نمیدونم، اما میتونم بهت ثابت كنم


ثابت كنی؟ نه! من میخوام دلیلتو بگی


باشه.. باشه!!! میگم... چون تو خوشگلی،

صدات گرم و خواستنیه،

همیشه بهم اهمیت میدی،

دوست داشتنی هستی،

با ملاحظه هستی،

بخاطر لبخندت،

دختر از جوابهای اون خیلی راضی و قانع شد

متاسفانه، چند روز بعد، اون دختر تصادف وحشتناكی كرد و به حالت كما رفت

پسر نامه ای رو كنارش گذاشت با این مضمون


عزیزم، گفتم بخاطر صدای گرمت عاشقتم اما حالا كه نمیتونی حرف بزنی، میتونی؟

نه ! پس دیگه نمیتونم عاشقت بمونم

گفتم بخاطر اهمیت دادن ها و مراقبت كردن هات دوست دارم اما حالا كه نمیتونی برام اونجوری باشی، پس منم نمیتونم دوست داشته باشم

گفتم واسه لبخندات، برای حركاتت عاشقتم
اما حالا نه میتونی بخندی نه حركت كنی پس منم نمیتونم عاشقت باشم


اگه عشق همیشه یه دلیل میخواد مثل همین الان، پس دیگه برای من دلیلی واسه عاشق تو بودن وجود نداره

عشق دلیل میخواد؟

نه!معلومه كه نه!!

پس من هنوز هم عاشقتم

نظره تو چیه؟

چقدر سخته تو چشمای کسی که تموم عشقت رو ازت دزدید و به جاش یه زخم همیشگی رو قلبت هدیه داد ، زل بزنی ...!
با یه دل لبریز کینه و نفرت حس کنی هنوزم دوستش داری...!!!
چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه هاتو خیس کنه...
اما مجبور باشی بخندی تا نفهمه که دوسش داری...
چقدر سخته گل باغ آرزوهاتو تو باغ دیگری ببینی وهزار بار تو خودت بشکنی و اون وقت زیر لب بگی گل من باغچه نو مبارک...!!!

كاش آنهايي كه ما را از دوستي با جنس مخالف با آتش جهنم مي هراسانند، بدانند كه ميدانيم نمازشان هم به اميد همخوابي با حوريان بهشت است!!!!

‫گفتم خدايا سوالي دارم
گفت بپرس...
گفتم چرا هر موقع من شاد هستم، همه با من ميخندن، ولي وقتي غمگينم كسي با من نميگريد؟
گفت خنده را براي جمع آوري دوست و غم را براي انتخاب بهترين دوست آفريدم!‬

مرسی بچه ها

خواهش

Years ago, when I was younger
چند سال پیش وقتی جوونتر بودم

I kinda liked a girl I knew
یه جورایی یه دختری رو که میشناختم دوست داشتم

She was mine and we were sweethearts
اون مال من بود و ما دلبر هم بودیم

That was then but then it's true
اون موقع اینطور بود و اون حقیقت داشت

'm in love with a fairytale
من عاشق دختری از افسانه پریان هستم

even though it hurts
اگرچه این آزارم میده

'Cause I don't care if I loose my mind
چون اصلا برام مهم نیست که عقلمو از دست بدم

I'm already cursed
همین الانشم دیوونم

Every day we start a fighting
هر روز با هم دعوا می کردیم

Every night we fell in love
و هر شب باز عاشق می شدیم

No one else could make me sadder
هیچ کس بدتر از اون نمیتونست منو ناراحت کنه

But no one else could lift me high above
ولی هیچ کس هم نمیتونست اندازه اون منو شاد کنه

I don't know, what I was doing
نمیدونستم دارم چیکار می کنم

When suddenly, we fell apart
وقتی ناگهان از هم جدا شدیم

Now a days, I cannot find her
حالا این روزا نمیتونم پیداش کنم

But when I do, we'll get a brand new start
ولی وقتی پیداش کردم، باز یه رابطه جدیدی رو شروع خواهیم کرد


I'm in love with a fairytale
من عاشق دختری از افسانه پریان هستم

even though it hurts
اگرچه این آزارم میده

'Cause I don't care if I loose my mind
چون اصلا برام مهم نیست که عقلمو از دست بدم

I'm already cursed
همین الانشم دیوونم

She's a fairytale ... yeah
اون دختری از افسانه پریان است ... آره

even though it hurts
اگرچه این آزارم میده

'Cause I don't care if I loose my mind
اصلا برام مهم نیست که عقلمو از دست بدم

I'm already cursed
همین الانشم دیوونم

سر به زانو میگذارم تا نبینم رفتنت را

ببخشید اگه این شعر خیلی دور و دراز بود


پردیسا می بینم که تو هم مثل من مفنگی شدی

عزیز یادی بکن از یار خسته غبار دوریت بر من نشسته
دگر تیری نزن بالی ندارم
وجودم از غمت درهم شکسته

دیشب ای بهتر ز گل در عالم خوابم شکفتی
شاخ نیلوفر شدی در چشم پر آبم شکفتی
ای گل وصل از تو عطر آگین نشد آغوش گرمم
گر چه بشکفتی ولی در عالم خوابم شکفتی
بر لبش ای بوسه ی شیرین تر از جان غنچه کردی
گل شدی بر سینه ی همرنگ سیمایم شکفتی
شام ابر آلود طبعم را دمی چون روز کردی
آذرخشی بودی و در جان بی تابم شکفتی
یک رگم خالی نماند از گردش تند گلابت
ای گل مستی که در جام می نابم شکفتی
بستر خویش از حریری نرم چون مهتاب کردم
تا تو چون گل های شب در باغ مهتابم شکفتی
خوابگاهم شد بهشتی بسترم شد نو بهاری
تا تو ای بهتر ز گل در عالم خوابم شکفتی

فقر گرسنگی نیست ، عریانی هم نیست. فقر ، چیزی را نداشتن است ، ولی ، آن چیز پول نیست ، طلا و غذا نیست. فقر همان گرد و خاکی است که بر کتابهای فروش نرفته یک کتابفروشی می نشیند. فقر ، کتیبه سه هزار ساله ایست که روی آن یادگاری نوشته اند. فقر پوست موزی است که از پنجره یک اتوموبیل به خیابان انداخته میشود. فقر همه جا سرمیکشد. فقر شب را بی غذا سرکردن نیست. فقر روز را بی اندیشه سرکردن است

پشت پا خوردم ز هر کَس که گفت یار منه
چون که دیدم روز و شب در پی آزار منه
هرکه دستی از محبت حلقه کرد بر گردنم
دیدم این دست محبت ، حلقه ی دار منه

‫خـ‗__‗ـدایـ ‗__‗ـا . . .

یـ‗__‗ـا فریـ‗__‗ـاد در گـلـ‗__‗ـویم را بگیـ‗__‗ـر

یـ‗__‗ـا بغـ‗__‗ـض گـلـ‗__‗ـوگیـ‗__‗ـرم را . . .

هـ‗__‗ــرکـ‗__‗ـدام راه دیـگـ‗__‗ـری را بستـ‗__‗ـه ....‬